Смртта на Иван Илич

Смртта на Иван Илич е едно од врвните дела од доцната фаза на Лав Толстој. Во него авторот, преку сопствената филозофија на човекољубието, се пресметува со лажниот живот на луѓето од својот круг. Но тој на својот јунак можноста да ја спознае вистината му ја дава дури во моментот на смртта. За да го достигне тој посакуван миг, Иван Илич мора да ги мине сите искушенија прво на навидум „среќниот“ живот, во кој врвниот критериум за среќата е „пристојноста“, потоа на тешкиот период на сомнежите, придружени со страшни физички и психички страдања. Kако награда за сето тоа, на крајот јунакот го доживува моментот на просветление, чија главна содржина е љубовта спрема ближниот. Алфа и омега на целото грандиозно дело на Толстој, неговото завештание до кое стигнал и преку своето лично животно искуство.