Еленот слуша виножито

Четирите ѕида од твојата соба
не се:
ни исток ни запад
ни север ни југ.

Страните на светот
се сечат со бесконечност!

Свежа поезија, како летен дожд што доаѓа по долга суша. Храбри стихови полни со значења, посветени на сите деца на ѕвездите чии скутови се пристаниште за бури. Дури и таму каде што е натопена со меланхолија, песната е смело устремена кон нови хоризонти што чекаат да бидат припитомени… Виолета Танчева-Златева