Име од вечност

Стоиме полни со искон
Стоиме полни со исконво
Името наше,а црни јавачи,
и тие и коњите од мрак
,ни идат на гостисо железна тупаница.
И летаат на парампарчињапосатките сосе неботона првата зора во нив.
Истекла блажинатаво правта на столчените ѕвезди.
И рана е кладенецотод кој пие судбинабитието наше.