СКАРБО

СКАРБО е заедничка дом-книга за двете подзагубени збирки раскази на Јадранка Владова (1956-2004), „Скарбо во мојот двор“ и „Воден знак“, за кои со децении наназад беше полесно да се пишува, да се зборува или да се слуша отколку да се најдат да се прочитаат; всушност, беше полесно да не се најдат отколку залудно да се трага по нив низ книжарниците во градов. Недостапноста во една чудесна смисла совршено им прилегаше на овие збирки, затоа што нивното „отсуство“ како да произлегуваше од раскажувачката поетика на Владова, како да беше нејзина невидлива продолжена рака, далечно ехо на необичното, нејасното, таинственото... во неа. Од друга страна, преобјавувањето на двете збирки, односно укинувањето на нивното „отсуство“ во домашната издавачка понуда, не е и укинување на необичното, нејасното, таинственото... туку сосем обратното - нивното долгоочекувано подвлекување. - Оливера Ќорвезироска